Πριν το μεγάλο Πάσχα, ετοιμασίες.. ~ Δημοτικό Σχολείο Ελαιώνα

Με περισσή χαρά και όρεξη οι μικροί μαθητές έβαλαν τη φαντασία τους για να δημιουργήσουν τις δικές τους κατασκευές εν όψει του Πάσχα. Καλαθάκια για κεράκι, λαμπάδες και χειροτεχνία με αυγά από φελιζόλ ήταν στο πρόγραμμα και τα παιδιά διόλου δεν κουράστηκαν να στολίζουν!

Αλλά το καλύτερο μέρος ήταν το αφιέρωμα και η συζήτηση που κάναμε στην τάξη για τη Μεγάλη Εβδομάδα και τη σημασία της για εμάς τους Χριστιανούς. Πήραμε την Καινή Διαθήκη από τη βιβλιοθήκη και (ύστερα από έκκληση των μαθητών) διαβάσαμε αποσπάσματα από τα Ευαγγέλια για τα Πάθη του Χριστού. Αυτή είναι η ουσία και χαίρομαι που οι μαθητές μου δεν έμειναν στα φανταχτερά χρώματα των κατασκευών, αλλά αναζητούσαν επίμονα να μάθουν τι είναι για εμάς το Πάσχα. Κάθε φορά που κάνουμε κουβέντα γύρω από τα παιδαγωγικά και ηθικά επικρατεί μια απόλυτη γαλήνη και ηρεμία σε τούτη την αίθουσα.. Και ειλικρινά μιλώντας, δεν είναι οι πρώτες παιδικές ψυχούλες που διψάνε να ακούσουν δυο λόγια διδακτικά. Κάθε χρονιά διδασκαλίας μου, τα ίδια. Αυτά είναι τα παιδιά. Κι εμείς οι δάσκαλοι οφείλουμε κάπου κάπου να τους μιλούμε, το έχουν ανάγκη.

With great joy and eagerness our young students put their imagination to create their own structures in the light of Easter. Baskets for candles, candles and crafts withstyrofoam eggs were in the program and kids are not tired at all to decorate!

But the best part was the tribute and the discussion that we did in class for the Holy Week and its importance for us as Christians. We took the New Testament and the library (after the calling of the students) read passages from the Gospels on the Passion of Christ. This is the essence and I am glad that my students were not the flashy colors of construction, but persistently sought to learn what works for us at Easter. Every time we talk about the pedagogical and ethical there an absolute peace and quiet in this room .. And honestly speaking, are not the first chlildren who are thirsty to hear a wordteaching. Each year is teaching me the same. These are the children. And we, as teachers, we should sometimes talk to them, they need it.